Schoenmakers en schoorsteenvegers

Hij komt uit het hart van Spanje, uit een decor waar gieren rondcirkelen en westerns werden opgenomen. Hij komt uit een streek met een kruis: op de hoogvlakte van Avila zag de heilige Teresa het licht. En schreef Jan van het Kruis (Juan de la Cruz) zijn mystieke gedichten. Hij komt ook uit een familie met een kruis: zijn zwager, wielrenner Jimenez, was de begenadigste en mooiste klimmer van Spanje. Hij stierf in een kliniek, stijf van verdovende en verboden middelen.

Carlos Sastre heeft vandaag de tour gewonnen. Een man zonder glamour, aards zoals alleen een Spanjaard dat kan zijn. En hij heeft een prachtige achternaam. Een naam die klinkt als een klok in het wielerwereldje, dat immers leeft van de bakkers-, slagers- en timmermanszonen. Sastre is Spaans voor: schoenmaker. Een schoenmaker zonder grootspraak, die al tien jaar braaf bij zijn leest blijft.

De Tour heeft een nieuwe James Dean nodig, hoorde ik deze week zeggen. Andy Schleck werd voor die rol naar voren geschoven. Zal wel. Ik houd meer van de schoenmakers. En van Bernard Kohl. Niet omdat 'ie zo schattig Nederlands spreekt en niet omdat 'ie zo goed kan klimmen. Maar vanwege zijn achtergrond: de winnaar van de bolletjestrui is opgeleid als... schoorsteenveger.

Wielerhonden

Ook Cadel Evans heeft een hond. Ze heet Molly en ze is momenteel in de Tour. Vorige week werd Molly bijna onder de voet gelopen door een journalist. ‘Blijf met je poten van haar af’, snauwde Cadel, ‘anders hak ik je kop eraf’. Zoveel vuurwerk had ik op de fiets zelden van Cadel gezien. Al vond ik het mooi dat hij in de eerste Alpenrit zijn Silence Lotto-truitje openritste en een t-shirt met ‘Free Tibet’ toonde.

Maar de grote vraag is: waarom hebben zoveel wielrenners een hond? Nog nooit hoorde ik van een wielrenner die dol was op zijn cavia. Maar wielrenners en honden, die lijken voor elkaar geboren. Molly past immers in een hele optocht van beroemde wielerhonden. Van Birillo, de hond die Basso verraadde, tot Piti, de mysterieuze hond van Valverde. Ook de golden retriever van Hamilton haalde de wereldpers, terwijl de hond van Pereiro in de Spaanse kranten veel besproken werd. Boogerd had een labrador. En had Vandenbroucke niet een opgevoerde poedel?

Ik snak naar een fotoboek met portretten van wielerhonden. Wie zijn de wielerhonden achter de wielerhelden? Hebben sprinters andere honden dan klimmers? Kiest een knecht ter compensatie voor een grotere hond dan een kopman? En kent iemand de hond van Menchov? Zou hij met hem wèl hele gesprekkken voeren?

Of is Menchov meer iemand voor een klein zangvogeltje? ’s Avonds zingen ze samen Russische liedjes, zachtjes maar heel intiem.

Mozes en de slang

Je komt niet vaak een Mozes op een fiets tegen. Alleen al om die reden had ik een zwak voor Moises Dueñas. Een wielrenner met de naam van een profeet. Een welkome verschijning in een wereldje waarin iedereen Erik of Thomas lijkt te heten. Toch leek het me geen naam om grote koersen mee te winnen; een Mozes kan zich niet wegsteken. Eerst het bordje van de ander leegeten - niets voor een profeet. Niet sluw genoeg. Als de hoofdprijzen worden verdeeld, komt een profeet vaak te kort.

Nu is Mozes opgepakt. Epo. 'Een idioot', zegt Pat McQuaid. Beschimpt door het volk - lot van de profeet. Mozes had niet aan de gewone epo gezeten, maar aan de nieuwe generatie epo. Toch een profeet dus. En nog geen twee dagen nadat de profeet werd ingerekend, werd vandaag ook de slang opgepakt.

Zo ontdoe je de Tour snel van mythes.

Cobra ontsnapt!

Vandaag is in de Tour een slang ontsnapt. Hij heet Riccó. Terwijl de favorieten voor de eindzege elkaar beloerden, ontsnapte ‘de cobra’.

Ik houd niet van slangen. En een slang met een natuurlijke hematocrietwaarde van 51 vind ik helemaal onbetrouwbaar. Toch kijk ik liever naar een cobra dan naar grijze muizen. Ik respecteer muis Menchov en muis Evans, maar zelfs de cavia’s van Fred Oster waren spannender.

Maar Riccó is geen Pantani, al willen veel wielercommentatoren dat doen geloven. Alleen de naam al: Riccó klinkt hard en scherp – een bevel. Pantani klinkt als muziek. Pantani had flaporen en vertederde. Riccó heeft geen flaporen. En ook verder heb ik nog niets aaibaars kunnen ontdekken.

Ik zie liever een cobra dan een muis. Maar je kunt van een cobra geen olifantje maken.