dinsdag 3 juli 2007

Heksenjacht?

Vanochtend stond ik bij de heksenwaag in Oudewater. Mannen en vrouwen die ervan werden beschuldigd heks te zijn, konden zich hier laten wegen. Ze kwamen graag naar Oudewater, want ze wisten dat ze er eerlijk werden berecht. Geen man of vrouw werd hier te licht bevonden. Iedereen ontving uiteindelijk het certificaat waarop stond dat hij geen heks was.

Wielrenners klagen de laatste tijd vaak dat ze het slachtoffer zijn van een heksenjacht. Ik heb moeite om de overeenkomsten tussen een heks en een wielrenner te ontdekken: weliswaar slikte ook menige heks hallucinerende middelen, maar hij deed vervolgens zelden mee aan sportwedstrijden. Bovendien zou een beetje heks dolblij geweest zijn met de mogelijkheid dna af te staan en dus een eerlijke kans te krijgen om zijn/haar onschuld te bewijzen. De waag van Oudewater was een soort dna-test avant la lettre.

Het invoeren van een dna-test lijkt de beste manier om het wielrennen eerlijker te maken en de heksenjacht te bestrijden. Toch geef ik toe dat het wielrennen de laatste maanden meer een sport is voor roddelnichten dan voor sportliefhebbers. In L'Equipe stond vanochtend een lijstje met teams die het antidopingcharter nog niet hebben getekend (CSC, Quick Step, Caisse d’Epargne). Ook de teams waarvan slecht een aantal renners heeft getekend, werden genoemd (Astana, Discovery). Het bericht sloot af met het noemen van een aantal potentiĆ«le heksen die - in tegenstelling tot de meeste van hun ploeggenoten - nog niet hebben getekend: Ballan, Mayo, Horner, om een paar namen te noemen. De roddelnicht in mij speculeert er aan de hand van zulk soort berichten uitbundig op los, de wielerliefhebber zou willen dat er snel weer over de koers wordt gesproken.

Geen opmerkingen: