Tien meest verrassende Nederlandse renners

Natuurlijk reed Michael Boogerd weer bij de eersten in de Amstel en in Luik, maar dit waren wat mij betreft de meest verrassende Nederlandse renners van de eerste helft van het wielerseizoen 2007.

1. Robert Gesink
Iedereen die het wielrennen van nabij volgt, wist dat Gesink een groot talent was. Toch zullen maar weinigen hebben voorspeld dat hij zich in zijn eerste jaar al zo in de kijker zou rijden. Zijn ritzege in de koninginnerit van de ronde van België was indrukwekkend, maar gezien het sterke deelnemersveld spreken zijn 9e plek in de Waalse pijl en zijn 13e plek in de Ronde van Romandië nog meer tot de verbeelding. Jammer dat hij ziek werd in de Dauphiné.

2. Thomas Dekker
Dekker werkt niet samen met de meest onbesproken arts uit het wielerpeloton, maar wie puur naar de resultaten kijkt, moet concluderen dat hij ook dit jaar voldoet aan de hoge verwachtingen. In de Tirreno en in zekere zin ook de Amstel viel hij wat tegen, maar zijn overwinning in Romandië maakte alles goed. Ook in Luik reed hij sterk en in de Ronde van Zwitserland won hij een bergetappe.

3. Stef Clement
Na Gesink wellicht de meest verrassende Nederlandse renner van de eerste seizoenshelft. Werd 6e in de tijdrit in de sterk bezette Dauphiné, nog voor Leipheimer, Valverde, Hincapie en Millar. Toonde zich twee dagen later ook nog in een rit in het middengebergte. Reed enige uren virtueel in de leiderstrui.

4. Sebastian Langeveld
De jonge talenten Kai Reus en Marc de Maar hebben, mede door blessures, nog niet helemaal kunnen laten zien wat ze in huis hebben. Ook voor Sebastian Langeveld viel het voorseizoen grotendeels in het water. Sinds enkele weken komt hij echter op stoom. Was goed in de Ronde van Luxemburg en won vandaag de Ster Elektrotour.

5. Laurens ten Dam
Reed zich zowel in Catalonië als in Zwitserland in enkele bergritten in de kijker. Werd in Catalonië negende in het eindklassement.

6. Tom Stamsnijder
Opgeleid bij Rabo, maar vorig jaar vertrokken naar Gerolsteiner. Reed in Parijs-Roubaix lang in de kopgroep. Hoewel hij nog geen spectaculaire uitslagen reed, gaf hij ook in andere voorjaarsklassiekers blijk van aanvalslust

7. Joost Posthuma
Reed een licht tegenvallende Parijs-Nice en had verder door blessures nauwelijks kansen om zich te laten zien. Die ene koers waarin hij zich wel toonde (De Panne) was hij meteen zo goed dat hij alleen Ballan, de latere winnaar van de Ronde van Vlaanderen, voor zich hoefde te dulden. Kan de komende jaren bij de beste vijf rijden in Vlaanderen en Roubaix.

8. Rick Flens
Reed een sterke Ronde van België, zowel qua uitslag (5e in het eindklassement) als qua aanvallende manier van rijden.

9. Pieter Weening
Breekt hij definitief door of stagneert hij? Na het sterke seizoen 2005 viel 2006 tegen. Tot dusver lijkt 2007 weer beter te gaan worden – Weening toonde zich o.a. in de Amstel – maar is nog niet op het niveau dat sommige volgers hem hadden toegedicht.

10. Erik Dekker
Geen renner meer, maar waar hij in de volgwagen zat (Romandië, Ronde van België, De Panne, Ster Elektro) reed Rabo opvallend en vaak opvallend goed.

Eervolle vermeldingen: Kenny van Hummel (verschillende ereplaatsen in kleinere rondes), Floris Goesinnen (lang in de kopgroep in Roubaix) en Maarten Tjallingii (2e in het eindklassement van de Ronde van België).